Sigourney เกิดใหม่กับภารกิจและระบบบังคับท่านเจ้าเมือง

นิยายเรื่อง : sigourney ข้าเนี่ยนะท่านเจ้าเมือง

ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ ไม่อนุญาตให้ดัดแปลง คัดลอกหรือทำซ้ำ 

หากพบเห็นการกระทำจะดำเนินตามกฎหมายในทันที

ในเรื่อง sigourney ข้าเนี่ยนะท่านเจ้าเมือง

คำเตือน :มีบางฉากที่ใช้ความรุนแรง บ้างมีคำพูดที่หยาบคายและเหยียดชนชั้น ตามยุคระบอบศักดินา ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

แต่ส่วนใหญ่จะเน้นขายขำ สามารถทดลองอ่านได้ก่อน ถ้าไม่ไหวก็กดออกได้ค่ะ ในนิยายจะมีการพูดถึงฉากแบบนี้อยู่บ้างแต่ไม่บ่อยครั้ง เรื่องขายขำเป็นเรื่องยืนหนึ่งของเรื่องนี้ 

นิยายแนวต่างโลกยุคกลาง เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์แต่งแนวนี้ หากผิดพลาดประการใดสามารถติชมได้ ตักเตือนได้ ทักท้วงได้

แต่ห้ามด่าทอ ใครจะด่าเชิญกดออกจากแอพแล้วไปตะโกนในที่กว้าง ๆ นะคะ หรือไม่ก็กดออกเลิกติดตาม ขอบคุณค่ะ/ไหว้ย่อ

.

.

.

. 

. 

.

. 

. 

"เจ้าเป็นอะไรตาย"ยมบาลที่สวมชุดสูทผูกเนคไทสีดำ ทว่าผิวกายกลับเป็นสีแดงกำลังถามไออุ่น ที่ตอนนี้กลายเป็นวิญญาณยืนอยู่ตรงเบื้องหน้ายมบาลรูปแบบใหม่ที่ไม่คุ้นชินตามคำบอกเล่าในหนังสือ

ไออุ่นถอนหายใจก่อนจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า ขนาดตายลงแล้วยังมีหลายสิ่งให้สงสัยจนน่าปวดหัว

"โอเวอร์โดสค่ะ"

"ด้วยสูตรไขว้?"ยมบาลผิวแดงหน้าหล่อถามกลับไปในทันที ไออุ่นก็พยักหน้าหงึกงักยืนยันไปแบบนั้น ไม่คิดเลยว่ายมบาลผู้ตัดสินโทษดวงวิญญาณจะรู้อะไรแบบนี้ด้วย

"เจ้าเป็นคนประเทศอะไร"ผู้พิพากษาถามออกไปท่าทีไม่สนใจไออุ่นมากนัก เพราะสายตาของเขากำลังไล่อ่านหน้าต่างโปร่งแสงที่ระบุข้อมูลบางอย่างขึ้นมาท่ามกลางความว่างเปล่าของอากาศ

"ประเทศxxค่ะ"

"หืม..."คิ้วเข้มสองข้างของผู้พิพากษาความผิด ขมวดเข้าหากัน ก่อนจะพยักหน้าท่าทีคล้ายจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

"ทรมานมามากแล้ว เจ้าควรได้ขึ้นสวรรค์นะ"

ไออุ่นไม่ได้รู้สึกดีใจหรืออะไรสักนิด เธอไม่สนใจสวรรค์หรือนรก ตอนนี้เธอต้องการเพียงแค่ความสงบสุขที่แท้จริงในชีวิตเท่านั้น

ซึ่งตอนนี้เธอก็ยังตามหามันไม่เจอเลย ไอ้ความสงบสุขนั่นน่ะ

สองยมทูตหนุ่มกล้ามโตสวมใส่ชุดสีดำทั้งตัวทับด้วยเสื้อคลุมอีกที เดินเข้ามาประกบข้างไออุ่นอีกครั้ง เพื่อจะนำพาดวงวิญญาณตนนี้ไปยังแดนสรวงสวรรค์

ทว่าท่านยมบาลผู้ที่นั่งอยู่บนบัลลังค์หินแกะสลักลวดลายประณีตยกมือขึ้น เป็นท่าทีห้ามปรามยมทูตทั้งสองให้หยุดก่อน

"ประเดี๋ยวก่อน เจ้าไม่ได้นับถือศาสนาพุทธหรอกหรือ"

"ไม่ค่ะ"

"แล้วพระเจ้าล่ะ"

ไออุ่นส่ายหน้าเป็นคำตอบ

"อืม...คงต้องส่งต่อให้อีกที่แล้วล่ะ อีกทั้งปรารถนาเจ้ามีแรงกล้าเช่นนี้ ทางนั้นต้องชอบใจแน่ ๆ เอาล่ะพานางไปประตูที่หกแทนแล้วกัน"

"ครับท่านยม"

"ขอให้โชคดี"

"เดี๋ยวสิท่านยม ถามความต้องการฉันก่อนได้ไหม"ไออุ่นยื่นมือออกไปข้างหน้า แววตาของเธอกำลังอ้อนวอนให้หยุดทุกอย่างสุดขีด แต่ว่าท่านยมบาลกลับส่งยิ้มเยียบเย็นมาให้ พร้อมกับขยับแว่นตาทรงกลมอยู่สองครั้ง ยกมือโบกลาไออุ่นสามครา ก่อนที่จู่ ๆ ไออุ่นจะรู้สึกเหมือนกำลังถูกดูดไปอีกที่หนึ่งอย่างรุนแรง 

ก็บอกแล้วไงว่าต้องการแค่ความสงบ แล้วไอ้ลางสังหรณ์ที่ว่าจะพบความวุ่นวายและหายนะหลังจากนี้ล่ะ นี่มันอะไรกันนน! มันเป็นความรู้สึกแบบไหนกัน!!

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

ไหว้ย่อค่ะนักอ่านทุกท่าน นิยายเรื่องนี้จะเป็นแนวต่างโลก ระบบที่คล้ายเกม แล้วก็การเมืองสงคราม พลังเวทย์ ทีมเรื่องเป็นยุคกลางนะคะ เรื่องนี้เน้นฮาไม่ค่อยเน้นสาระค่ะ แล้วก็ในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สมมติขึ้น แต่งตามจินตนาการ ไม่ได้มีการพาดพิงถึงบุคคลใดให้เสียหาย ฉะนั้นดมกาวอย่างมีสตินะคะ?